Biz Kadınız, Alışın: Yerelde Gazeteciliği Yeniden Yazmak

(Zeynep Kaya / Sessizlik Köşesi) Yerel medyada çalışmak, çoğu zaman bir haberin peşine düşmekten çok daha fazlasıdır. Hele ki kadınsanız, üzerinize yüklenen anlamlar, sizin kim olduğunuzdan çok, başkalarının ne görmek istediğiyle ilgilidir.

Kendi medyamızı kurmadan önce yaşadıklarımızı düşündükçe, aslında nasıl da görünmez bir kalıba sığdırılmaya çalışıldığımızı daha iyi anlıyorum. Bizi sahaya değil, masaya oturtmak isteyenler vardı. Amaç; yazmak, sorgulamak, üretmek değil... Başka “görevler”di sanki. Gülümsediğinizde açılan kapılar, haber sormaya başladığınızda hızla kapanıyordu. Gazeteci kimliğimiz, “başka işler için” daha uygun görülüyordu.

Reklam almak başlı başına bir mücadeleydi. Bazen kelimeler kullanılmazdı ama gözler yeterince netti. Kimi zaman bir teşekkür bile, cümlelerin altına gizlenmiş beklentilerle gelirdi. O beklentiler bizi gazeteci değil, başka rollere koymayı önerirdi. Ve biz her seferinde o teklifleri sessizlikle reddettik. Çünkü biz, sesimizi başka bir amaç için değil, hakikat için kullanmak istiyorduk.

Kimi kapılar vardı, yalnızca “kiminle geldiniz" cümlesiyle açılırdı. Kimi mecralarda görünür olmak için görünmez bazı pazarlıklar yapılırdı. Biz, o pazarlıklara girmedik. Girmedikçe dışlandık, yadırgandık, hatta yolumuzun uzun olmayacağı söylendi. Ama biz, kısa yollarla değil, doğru yolla yürümek istedik.

Şimdi kendi mecramızda, kendi sözümüzle varız. Ve evet, hala kolay değil. Sadece doğru haber yapmakla yetinmiyorsunuz; aynı zamanda yanlış bakışları da dönüştürmek zorundasınız. Ama belki de en anlamlı olan bu: Kadınların yalnızca görünür değil, aynı zamanda karar verici, söz sahibi, yön veren olduğu bir medya hayali kurmak… Ve adım adım gerçeğe dönüştürmek.

Bugün hâlâ sektörde bazı alışkanlıklar sürüyor. Kadının sesi hâlâ reklama, bağlantıya, pazarlığa indirgenmek isteniyor. Ama biz artık yalnız değiliz.

Biz yalnızca haber değil, duruş da inşa ediyoruz.

Çünkü gazetecilik, kimin ne verdiğiyle değil, kimin neye direndiğiyle ilgilidir. Ve biz direnmeyi seçtik.